Âişe (r.a) şöyle anlatır:

“Rasûlullah (s.a.v) bir gece Yatsı Namazı’nı geç vakte kadar bırakmışlardı. Bu dediğim İslâm henüz yayılmadan evvel idi. O gece hücre-i saâdetlerinden çıkmadılar. Nihâyet Ömer (r.a):

«–Yâ Rasûlâllâh, kadınlar ve çocuklar uyudular!» dedi.

Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v) çıkıp Mescid’deki müslümanlara:

«–Şu anda yeryüzü ehlinden sizden başka hiç kimse bu namazı beklemiyor!» buyurdular.” (Buhârî, Mevâkitu’s-Salât, 22)

Benzer bir hatıra da Hz. Enes’ten gelmiştir. O şöyle anlatır:

“Bir defasında Yatsı Namazı için kâmet getirilirken Nebiyy-i Ekrem Efendimiz Mescid’in bir köşesinde bir sahabî ile hafif sesle konuşuyorlardı. Cemaatin bir kısmı uyuklayıncaya kadar sözleri uzadı ve namaza durmadılar.” (Buhârî, Ezân, 27)

Kişi namazı beklediği müddetçe namaz kılıyormuş gibi sevap kazanır.

Kaynak: Dr. Murat Kaya, Mescid-i Nebevi'den 111 Hatıra, Erkam Yayınları